In het verlengde van het stationsplein in Utrecht staat plompverloren een oude wagon op een enkel spoor. Hier kunnen bewoners van de wijk Lombok elkaar treffen voor een vergadering, workshop of om te netwerken. Welkom bij Perron West.
Tijdens de feestelijke opening van Perron West op zaterdag 23 maart staat Wethouder Everhardt klaar met een brede grijns en een groene schaar. Hij benadrukt dat er fijn is samengewerkt en dat de banden warm zijn. Everhardt stelt ook dat dit pleintje “het lelijkste pleintje van Utrecht” is. Nog steeds ligt er redelijk wat beton en wordt het pleintje afgesneden door een drukke weg vanaf de Kop van Lombok. De initiatiefnemers hebben hier vooralsnog een gezellige tent van gemaakt en de lente is in aantocht. Dan wordt het gele lint doorgeknipt: Perron West is officieel geopend.
Dit portret verscheen eerder in so/magazine, hét online magazine over sociaal ondernemerschap in Nederland. so/magazine wordt uitgegeven door so/creatie. Door gesprekken over het hoe en waarom van het werk van sociaal ondernemers creëren we samen meerwaarde voor deze groeiende beweging.
Achterin de wagon staat Youssef Loukili breeduit te grijzen en geeft om de vijf minuten een bekende een knuffel. “Wij vinden het belangrijk dat dit een plek is om elkaar te ontmoeten: jong en oud, rijk en arm: dat maakt niet uit. Wij willen buurtbewoners aan elkaar voorstellen.” Om Youssef heen staan nog niet veel buurtbewoners, maar daar maakt hij zich geen zorgen over. “Dit is pas het begin, we mogen hier nog jaren blijven en er is ons verteld dat hier sowieso niet gebouwd wordt.” Nadat hij weer iemand een knuffel heeft gegeven, komt hij terug: “We hebben nu vooral handen nodig, vrijwilligers die het hier open houden.”
Quintie de Keijzer doet twee dingen tegelijk: foto’s maken en genieten. “De opkomst is groter dan we verwacht hadden!” Ze laat het fototoestel op haar buik bungelen en zwaait met haar handen. “Alles wat we doen hier is winst, we zien nu al reuring en daar moeten we het van hebben: kom maar op met je ideeën! Wij hebben de locatie en het netwerk. We zijn er voor de hele buurt.” En wat als de organisatie op termijn toch naar een andere plek moet? “Dan pakken we de wagon op en zetten we hem misschien wel op het Jaarbeursplein, hier ietsje verderop” zegt De Keijzer vrolijk. “Geen enkel probleem, dan weten de buurtbewoners ons nog steeds te vinden.”
