Hoi Michiel,
Van harte gefeliciteerd met jullie 11-jarig bestaan!
Waarom vier je specifiek het 11-jarig bestaan van Move?
Het is altijd belangrijk om successen te vieren, want dat werkt vaak aanstekelijk. Dit jaar, maar eigenlijk elk jaar, willen we weer onze waardering uitspreken naar het team, alle vrijwilligers en betrokkenen. Dit jaar is iets bescheidener. Enerzijds door corona, anderzijds omdat we vorig jaar het 10-jarig jubileum uitbundig gevierd hebben.
Dat jubileum hebben we groots gevierd met een bijeenkomst in de Dreef (Overvecht). Er waren zo’n 300 aanwezigen, waaronder Koning Willem Alexander. De belangrijkste boodschap van deze bijeenkomst was het naar boven halen van de kracht van verschil tussen mensen. Ieder persoon is anders en dat is een waardevol goed. De uitdaging zit met name in hoe we juist de kracht van het verschil zien, in plaats van verschil als een probleem te ervaren.
Foto: Hustle creatives
Zie dit nieuwsbericht voor meer over het jubileum!
Kan je me meenemen naar 11 jaar geleden? Wat is de aanleiding geweest voor jou, Hanneke Schreuders en Thekla Teunis om Move te starten?
De studentenroeivereniging Orca ligt in de wijk Hoograven, maar de binding met die buurt was nooit heel sterk. Samen met Hanneke en Thekla ben ik toen in gesprek geraakt met woningcorporatie Mitros en we bleken een gezamenlijk belang te hebben. Orca en Mitros wilden beide investeren in de wijk Hoograven. De ambitie was om samen met de inwoners, de wijk een boost te geven.
Daar volgde het eerste project uit: een uitwisselingsproject van Orcastudenten met basisschoolkinderen waarbij de kinderen een nieuw speeltoestel ontwierpen. De studenten hebben de kinderen geholpen om met ideeën te komen en Mitros heeft geholpen om dit te plaatsen. Deze staat er nog steeds. Daarna zijn de kinderen meegegaan naar de vereniging om te roeien. De winst heeft vooral gezeten in de uitwisseling van de leefwerelden tussen studenten en de basisschoolkinderen en het begrip dat daaruit voort kwam. Dit alles resulteerde in een schitterend speeltoestel in de vorm van een vliegtuig om de hoek van de school van de kinderen.
Vervolgens werd dit project heel goed ontvangen, Orca heeft er veel prijzen mee gewonnen en vanaf toen is het balletje gaan rollen en hebben we met z’n drieën een stichting opgericht. Het is nooit de bedoeling geweest om het als een ‘concept’ uit te rollen. Het is heel organisch gegroeid. Inmiddels zijn we na 11 jaar actief in 11 steden met 6 verschillende programma’s en zijn we niet alleen in het basisonderwijs actief, maar ook het voortgezet onderwijs.
Wat is hetgene waar jij het meest trots op bent?
Het is lastig om één gebeurtenis te noemen. Zoveel kids en studenten, die zoveel toffe projecten bedacht hebben. Groot of klein, het maakt niet echt uit welk soort project er gerealiseerd wordt. Het gaat om het moment dat een kind bij een feestelijke afsluiting met gezonde spanning de microfoon pakt en vervolgens de wijk vertelt dat ze verwacht dat iedereen meer zijn/haar best gaat doen om vuilnis in de afvalbak te doen: ‘omdat het ook jouw wijk is’. Dat zijn de momenten waar ik het voor doe. Dat kinderen en studenten initiatief nemen en trots zijn op het resultaat is geweldig om te zien. Groepen mensen die elkaar voorheen niet kenden, komen nu met elkaar in contact: er ontstaat verbinding.
Wat is hetgene dat het meest heeft tegengezeten in die jaren? Corona?
De coronaperiode heeft wel een hele grote impact gehad op onze organisatie, maar hoofdzakelijk op onze doelgroepen. Kinderen en studenten zijn lange tijd niet naar school kunnen gaan omdat het onderwijs dicht was. Ons reguliere aanbod is komen te vervallen, waarmee zeker helft van onze activiteiten geen doorgang hebben kunnen vinden.
Daarnaast moest ons team met twintig man personeel ineens thuis vanuit de woonkamer werken. Dat vergde een groot aanpassingsvermogen tot en veel meer afstemming met elkaar. Bovendien hebben we een groot beroep moeten doen op de creativiteit en flexibiliteit van het team om activiteiten te veranderen naar de nieuwe situatie en om nieuwe projecten van de grond te krijgen.
Positief is dat het geleid heeft tot een drietal nieuwe projecten c.q. programma’s die succesvol lijken aan te slaan.
Een andere, zorgelijke, ontwikkeling die we al jaren zien is dat scholen moeilijker te enthousiasmeren zijn voor onze projecten omdat er een schrijnend lerarentekort is. Dat zien we voornamelijk in grootstedelijk gebieden. In die situatie staan zijn onze projecten niet bovenaan het lijstje van prioriteiten. Dat is zeer terecht, maar toch een heel duidelijk maatschappelijk probleem.
Heb je een belangrijke sociaal ondernemersles die je wilt delen?
Wat ik altijd promoot is dat ondernemers meteen moeten gaan doen! Een belangrijk aspect van ondernemerschap vind ik, dat je iets zo snel mogelijk naar de markt brengt en bovendien kijkt of er markt voor is. Steek daarom niet te veel tijd in plannen achter je bureau, maar ga er op uit om je idee in de praktijk te testen. Verwacht echter ook dat er zaken fout lopen, maar dat is helemaal niet erg zolang je daar maar open en transparant over communiceert.
Daarnaast is er in de sector, waarin we actief zijn, is er iets kwalijks aan de hand. Mijn ervaring is dat er in de sociaal ondernemerssector enorm vanuit concurrentie wordt gedacht. En dat is een zeer kwalijke zaak, omdat het niet helpt om problemen op te lossen. Er zou veel meer uitgegaan moeten worden van samenwerking. Uitgangspositie moet zijn, en blijven, om jezelf onnodig te maken door het maatschappelijk probleem op te lossen. Ook erkennen als anderen beter zijn in het aanpakken van het probleem is daarin belangrijk.
Veel mensen starten een sociaal onderneming vanuit sterke persoonlijke motivatie of verbondenheid met een maatschappelijk probleem. Dat zorgt voor een sterke drive om te gaan ondernemen, maar je bent alleen een goede sociaal ondernemer als je ook een stap terug durft te zetten. Als je daadwerkelijk succes hebt, maar ook als je erachter komt dat iemand anders het beter kan.
Een schitterend voorbeeld hiervan vind ik Kromkommer. Die hebben hun doel gehaald: bijna elke supermarkt heeft nu een afdeling waarin de ‘afdankertjes’ van groenten en fruit liggen of de producten zijn verwerkt in andere producten (zoals hun eigen soep). Hun eigen product, de soep, is niet meer nodig. Doel behaald en dan moet je ook durven concluderen dat het goed is geweest wat je gedaan hebt en je weer een ander probleem kan oppakken. Dan ben je een echt grote sociaal ondernemer wat mij betreft.
Hoe gaan de komende 11 jaar eruit zien?
Hopelijk bestaan we niet meer, want het liefst zijn we niet meer nodig. In Nederland is dan ‘burgerschap’ onderdeel van het onderwijs. Het is normaal geworden dat verschillende groepen zich met elkaar verbinden en alle jongeren weten hoe ze maatschappelijk actief kunnen worden.
De ambitie voor de komende jaren is om als organisatie onze kennis en ervaringen breder in te zetten dan alleen in onze eigen projecten. Nu zijn we een projectbureau, maar we hebben de ambitie uitgesproken om een strategische samenwerkingspartner te worden voor bijvoorbeeld overheden en het onderwijs. Dat zij ons opbellen met de vraag of we mee willen denken als het gaat over maatschappelijke participatie van jongeren, burgerschapsonderwijs en het tegengaan van polarisatie in de wijk. Op die manier kunnen wij onze opgedane kennis en ervaring veel breder delen en inzetten om daarmee de impact ervan ook groter te laten zijn dan alleen de uitvoering van onze eigen projecten.
We wensen Michiel en Move alle goeds voor de toekomst en hopen dat ze andere sociaal ondernemers blijven inspireren.
